بروز ترین شرایط سند گذاشتن برای آزادی زندانی

آزادی از زندان چطور و چه شروطی جهت آزادی می بایست فراهم گردد ؟

آزاد شدن از زندان چه شرایطی دارد ؟ بسیار شیرین تر از خورد رو خوراک در اوج گرسنگی و تشنگی برای فردی که در بند زندان می باشد خبری جز آزادی و آزاد شدن نمی باشد.به علاوه زندان با کلیه خشونت ظاهری اش و بدی که دارد تاوان اشتباهات و رفتارهایی شخصی می باشد که در گذشته انجام داده است و مجازات کارهایی را انجام می دهد که به دیگران آسیب رسانده است و برای جامعه هم زیان بار بوده است. تصور اکثر مردم از زندان مثل مشاهده نمودن به فضایی می باشد که عده ای آدم مجرم را برای مدت زمانی کنار هم انباشته می نماید بدون آنکه تحولی و جوونه ای  در آنها ایجاد گردد. از نگاه این اشخاص، در زندان بودن توفیقی جهت اصلاح اخلاق و رفتار اشخاص زندانیان ندارد و حتی ممکن است در زندان بودن و گرفتار شدن آنها را جری تر و خشونت طلب تر  در طی مدت محکومیتشان کند.

سند برای آزادی زندانی

از زبان آنان که زندان ها را مدیریت می نمایند این حرف ها درست نمی باشد و اعتقادی به اینگونه صحبت ها ندارند. آنها ذکر می کنند که اگر یک شخص آزاد شده از زندان نترس و جری تر از گذشته می گردد، نه به خاطر بودن و حضورش در زندان، بلکه به دلیل نمایان شدن و آشکار شدن ماهیت واقعی اش بعد از ورود به زندان می باشد. این افراد اعتقاد دارند که زندان هیچ فردی را بدتر از هنگامی که در زندان حضور نداشته، نمی کند و بر عکس این امکان را فراهم می سازد که آدم های که مشکل ساز هستند را به سمت اصلاح و رفتار صحیح سوق بدهد. همین طرز فکر و تلقی می باشد که باعث شده موضوعاتی همچون عفو و آزادی از زندان مشروط وارد قوانین کشور عزیزمان ایران گردد تا اشخاصی که در مدت زمان دوره محکومیت دچار تحولات اخلاقی و رفتاری گردند با سند برای آزادی زندانی بار دیگر طعم زندگی در بیرون از زندان و آزاد بودن و بیرون از فضای بسته زندان را تجربه کنند.

زمانی که فردی در دادگاه مربوطه مجرم تلقی می گردد می بایست الزاما جهت سپری کردن دوران محکومیتش به زندان منتقل شود به این دلیل که تنها با حضور در زندان می باشد که قاضی می تواند تاثیر مجازات بر رفتار و کردار افراد را برسی نماید. بعد جهت رسیدن به آزادی چاره ای جز سپری کردن محکومیت در زندان نمی باشد. این مورد را می بایست ذکر نمود که تشخیص دادن اینکه مجرم اصلاح شده یا خیر بسیار کار سختی می بایست و اصلا آسان نیست، به این خاطر که اصلاح شدن موضوعی کمّی نمی باشد که بتوان آن را با عدد و ارقام محاسبه نمود. به همین خاطر جهت پی بردن به اصلاح مجرمان می بایست بسیار دقیق بود و رفتار و کردار آنان را با دقت تحت برسی و نظر گرفت. اما با وجود این اشخاصی نیز وجود دارند که چون ذاتشان شرور نمی باشد و به خاطر یک اشتباه در زندان گرفتار شده اند و نیت اصلاح خود و جبران از دست رفته ها را دارند با قبول شدن در آموزش های اصلاحی در زندان راه بازسازی خودشان و آزادی از زندان را سر لوحه کار خود قرار می دهند.

آزادی از زندان و سند برای آزادی زندانی

یکی از شروط دیگر برخورداری از آزادی از زندان مشروط به گذراندن دو سوم از مجازات در جرائمی می باشد که قانون برای آن کیفری بیش از ۳ سال حبس تعیین نموده باشد. مطابق قانون امور کیفری، آزادی مشروط تنها به محکومانی اعطا می گردد که برای اولین بار به مجازات حبس محکوم گشته باشند. پس این مورد طبیعی می باشد که هرگاه شخصی برای چندمین بار محکوم به حبس گشته باشد این امکان را به هیچ عنوان ندارد که از این امتیاز بهره برده و استفاده نماید.

به طور دقیق این اشخاص همان هایی می باشند که مشمول آزادی مشروط می گردند. اشخاصی که این امتیاز شامل حالشان می گردد، این فرصت را دارند که با خارج شدن از زندان ما بقی دوران محکومیتشان را در محیط اجتماع و دور از قفس زندان سپری کنند و خساراتی را که خود و خانواده شان به علت نام زندان تحمل کرده اند را، جبران نمایند. این مورد را می بایست ذکر کرد که آزادی مشروط مرحله ای می باشد جهت آزمودن شخص محکوم می باشد، به این خاطر که اگر در این زمان خلاف تعهداتش عمل نماید و مجددا راه گذشته را تکرار نماید آن زمان دوباره جهت گذراندن باقیمانده دوران محکومیتش وارد زندان خواهد شد.

امتیازی برای بهترین ها

آزادی مشروط و سند برای آزادی زندانی چنانچه دارای شرط و شروط بسیار سختی می باشد، اما به هر حال مزیتی از آزادی را به دنبال خود دارد که ارزش آن را دارد یک شخص محکوم به خاطر آن از ارتکاب مجدد جرائم دست بکشد. به علاوه ممکن است این آزادی شامل حال همه اشخاص نمی گردد و فقط آنان که سابقه محکومیت به حبس را نداشته باشند یا مدت زمان معینی از دوره محکومیتشان را گذرانده باشند همراه آنان که دارای حسن اخلاق و رفتار بوده باشند و می توان این پیش بینی را نمود که مرتبه دیگر اقدام به جرمی نمی کنند که اگر ضرر و زیان شاکی خصوصی شان را هم پرداخت کنند در زمره آزاد شدگان مشروط جای می گیرند.

مطابق قوانین امور کیفری کشور ایران، آزادی مشروط تنها به محکومانی تعلق می گیرد که برای اولین بار به مجازات حبس محکوم گشته باشند. پس طبیعی  می باشد در صورتی که شخصی برای چندمین بار متوالی محکوم به حبس گشته باشد این حق را ندارد که از این امتیار برخوردار و استفاده کند.

آزادی از زندان

از شروط دیگر برخورداری از آزادی مشروط طی نمودن دو سوم مجازات در جرائمی می باشد که قانون برای آن کیفری بیشتر از ۳ سال حبس معین نموده باشد، در صورتی که طی نمودن نیمی از  مدت زمان محکومیت در جرم هایی که مجازات قانونی آنها تا ۳ سال حبس می باشد هم از شرایط بهره مندی و سودمندی از آزادی مشروط می باشد.

توضیحی که قانونگذار جهت تعیین این زمان ها اعلام می نمای این  بوده که محکوم می بایست مدت زمانی را در زندان سپریی کند تا هم به صورت نسبی اصلاح گردد و هم ناظران باین امکان را داشته باشند که میزان تحول رفتاری او را ارزیابی و مورد برسی قرار دهند. به علاوه شخص محکوم می بایست دوران محکومیتش در زندان را با حسن اخلاق و رفتار طی کند و این حسن معاشرتش دائمی و به صورت مستمر بوده باشد.

این مورد را هم می بایست ذکر کرد که تشخیص این موضوع اغلب بسیار سخت می باشد، به این دلیل که بعصی محکومانی که از این شرط قانونی اطلاع دارند با تظاهر به حسن اخلاق و رفتار سعی در آزاد شدن از زندان و طی کردن کارهای معطل مانده شان را دارند. به همین علت، همواره رصد اعمال و رفتار و کردار زندانیان به وسیله رفتارشناسان و روان شناسان و آسیب شناسان اجتماعی مورد تاکید می باشد تا اشخصا فرصت طلب و متقلب این امکان را نداشته باشند که از این امتیاز قانونی سو استفاده نمایند.

شاید یکی از مشکل ترین شرایط آزادی مشروط، شرط پیش بینی تکرار نکردن جرم از جانب محکومان می باشد، یک کارشناس هر چقدر هم خبره و کاربلد باید امکان دارد تحت تاثیر ظاهرسازی های اشخاص متقفل قرار گیرد و تشخیص دادن این که این افرداد بعد از آزادی از زندان واقعا اصلاح می گردند یا این که مجددا روی به کار های خلاف می کنند یا خیر، کاری می باشد که ریسک بسیار بالایی دارد.

مطلب آخر در صورتی که کلیه این شروط در یک شخص جمع گردد او می بایس اگر شاکی خصوصی داشته باشد ضرر و زیانش را جبران نماید تا این امکان را داشته باشد که به صورت مشروط آزاد گردد.

البته ناتوانی مالی شخص محکوم مانعی برای سودمندی او از آزادی از زندان نمی گردد، به این خاطر که از نظر مجریان قانون همین که فرد محکوم وعده مساعد جهت جبران ضرر و زیان شاکی را داشته باشد و قرائن و شواهد موجود هم این تصمیم او را تایید نماید جهت آزاد شدن از زندان مورد قبول می باشد.